W ramach pracy psychologa prowadzone są:

• Diagnoza funkcjonalna
• Terapia indywidualna i grupowa z dziećmi i młodzieżą
• Poradnictwo i psychoedukacja dla rodzin
• Współpraca z zespołem specjalistów OREW ukierunkowana na rozwój, dostosowywanie programu terapeutycznego oraz eliminowanie zachowań trudnych.
• Współpraca z Poradnią Psychologiczno-Pedagogiczną
• Współpraca z Poradnią Zdrowia Psychicznego

Diagnoza funkcjonalna

Diagnoza funkcjonalna dokonywana jest na podstawie obserwacji dziecka w czasie aktywności własnej oraz zajęć kierowanych. Uwzględniane są również informacje z wywiadu z rodzicami, terapeutami oraz dane z przebiegu leczenia i terapii dziecka.
Psycholog w procesie diagnostycznym posługuje się narzędziami badawczymi
tj. obserwacja, wywiad, rozmowa kierowana, metody testowe oraz kwestionariusze. Najczęściej wykorzystywanymi narzędziami diagnostycznymi są:

• Karty Oceny Rozwoju Psychoruchowego (KORP) -  służą do wstępnej oceny rozwoju dziecka,  pozwalają na ustalenie czy diagnozowane dziecko rozwija się harmonijnie oraz zgodnie z oczekiwaniami rozwojowymi określonymi w ramach każdego przedziału wiekowego
• Karty Oceny Zachowania i Emocji (KOZE) dla dzieci w wieku od 1. miesiąca do 16 roku życia- służą określeniu nieprawidłowości w zachowaniu i reakcjach emocjonalnych dziecka od wieku niemowlęcego do końca okresu szkolnego.
• M-Chat wykonuje się w celu oceny ryzyka wystąpienia zaburzeń ze spektrum autyzmu i pozwala na wstępną ocenę prawidłowości rozwoju dziecka w zakresie rozwoju społecznego oraz umiejętności komunikowania się (dla dzieci w wieku 16 do 30 miesięcy).

Diagnoza funkcjonalna ma ona na celu określenie aktualnego poziomu funkcjonowania dziecka - jego  możliwości intelektualnych, kompetencji społecznych, komunikacyjnych, motoryki dużej i małej oraz zainteresowań. Diagnoza funkcjonalna służy opracowaniu indywidualnego programu terapeutycznego oraz dostosowaniu wymagań edukacyjnych.

Terapia indywidualna i grupowa z dziećmi i młodzieżą

Terapia psychologiczna odbywa się w formie zajęć indywidualnych i grupowych. Podstawową formą pracy z dzieckiem jest zabawa, jako najbardziej naturalny sposób uczenia się - zarówno kierowana jak i dowolna, spontaniczna. Korzystamy również z wielu różnorodnych metod, dostosowując je do możliwości i indywidualnych potrzeb każdego
z uczniów. Wykorzystujemy m.in. takie metody jak:

• Program Aktywności Knillów – „Dotyk i komunikacja”

Programy aktywności Knillów służą nawiązywaniu pozytywnych relacji,  rozwijają percepcję słuchowo – wzrokowo – ruchową. Metoda ta pozwala na czerpanie radości ze wspólnego, równoczesnego wykonywania zadań oraz utrwala schemat własnego ciała. 

• Metoda F. Affolter (ręki kierowanej)

Dziecko z niepełnosprawnością często potrzebuje inicjatywy z zewnątrz do podejmowania aktywności ruchowej oraz wzorca poprawnego wykonania poszczególnych czynności. Dzieciom, które mają trudności rozwojowe nie wystarczy demonstracja danej czynności,
a tym bardziej jej opis słowny. Należy uczyć dziecko poszczególnych wzorców ruchowych poprzez prowadzenie jego ciała.

• Metoda Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne

Jest to wielozmysłowa stymulacja psychomotoryczna i społeczna, oparta o ruch, jako czynnik wspomagania. Ma właściwości relaksu, oparta jest na zabawie. Dostarcza psychicznych i fizycznych doznań, które pobudzają świadomość ciała, kontrolę nad nim, powodując dobre samopoczucie.

• Elementy Mobilnej Rekreacji Muzycznej Macieja Kieryła

Metoda polega na wykorzystywaniu wpływu muzyki na psychofizyczny rozwój dziecka oraz łączeniu dobieranych bodźców dźwiękowych z aktywnością ruchową. Uwrażliwia na odbiór bodźców z otoczenia, wpływa na rozwój świadomości swojego ciała, koncentrację uwagi, pamięć, wyobraźnię.

• Zabawy paluszkowe

Podczas zabaw paluszkowych dziecko poznaje nowe rodzaje ruchów i możliwości ich łączenia. Zabawy te poprawiają sprawność manualną, która potrzebna jest przy wykonywaniu czynności wymagających precyzyjnych ruchów ręki. Wierszyki zaś wzbogacają słownictwo dziecka, wpływając na rozwój mowy. Ponadto zabawy paluszkowe ułatwiają nawiązywanie relacji, rozwijają umiejętność naśladowania i naprzemienności w działaniu.

• Trening umiejętności społecznych

Praca nad usprawnieniem osób z niepełnosprawnością intelektualną w zakresie kompetencji społecznych obejmuje m.in.:  terapię kontaktu, uczenie zachowań właściwych dla danych sytuacji, rozwijanie rozumienia ludzi, siebie i sytuacji społecznych, rewalidację w zakresie empatii, dostrajania się emocjonalnego do innych, itd.

• Elementy terapii ręki

Terapia ręki to zagadnienie bardzo szerokie czerpiące wiedzę z różnych dziedzin. Opiera się na rozwoju psychomotorycznym oraz prawach i regułach, które ten rozwój determinują. Celem terapii jest  usprawnianie tych funkcji percepcyjno – motorycznych, dzięki którym dziecko osiągnie optymalny poziom w zakresie samoobsługi oraz doskonalenie sprawności manualnej.  Podczas zajęć wykonywane są liczne ćwiczenia z zakresu dużej i małej motoryki, samoobsługi oraz rozwijanie precyzji ręki i oka (koordynacji wzrokowo – ruchowej).

• Treningi relaksacyjne

Bardzo ważną rolę profilaktyczną pełnią zabawy i ćwiczenia relaksujące i uspakajające. Pozwalają one dziecku odnaleźć równowagę między aktywnością a wyciszeniem. Treningi relaksacyjne mają na celu rozluźnienie, odprężenie, wyciszenie oraz odpoczynek. Są one bardzo ważnym elementem terapii, szczególnie dla osób z głębokim stopniem niepełnosprawności intelektualnej z licznie występującymi sprzężeniami, u  których występuje duża męczliwość organizmu i wzmożone napięcie mięśniowe.

• Elementy terapii behawioralnej i Stosowanej Analizy Zachowania

Polega ona na obserwacji i analizie zachowania (najczęściej trudnego), w tym reakcji poprzedzających dane zachowanie oraz zdarzeń (zachowań) będących jego następstwem.  W celu zmodyfikowania lub wygaszenia zachowania, a zarazem wprowadzenia pozytywnych nawyków stosujemy  umiejętne modyfikowanie tymi czynnikami.  W terapii wykorzystujemy wzmocnienia pozytywne i negatywne oraz naturalne konsekwencje postępowania.

Ponadto w pracy z dzieckiem stosujemy elementy muzykoterapii i dramy, modelowanie zachowań, bajkoterapię, stymulację polisensoryczną.

Zajęcia indywidualne ukierunkowane są na :

• Usprawnianie i rozwijanie kontaktu z dzieckiem,
• Poznawanie świadomości własnego ciała oraz sygnalizowanie potrzeb
• Rozwijanie umiejętności samoobsługowych
• Poznawanie oraz poprawne okazywanie uczuć i emocji
• Rozwijanie kompetencji społecznych: obserwacji, naśladownictwa, współpracy i współdziałania
• Wygaszanie niepożądanych zachowań, utrudniających pracę pedagogiczną, funkcjonowanie w grupie rówieśniczej i w domu rodzinnym
• Relaksację i wyciszenie
• Rozwijanie aktywności poznawczej

 Zajęcia grupowe ukierunkowane są na:

• Rozbudzanie inicjatywy w kontaktach z innymi ludźmi, rozwijanie wrażliwości na potrzeby innych, respektowanie granic i praw drugiej osoby
• Rozpoznawanie i nazywanie emocji na podstawie różnych sytuacji społecznych
• Naukę radzenia sobie w sytuacjach trudnych
• Rozwijanie wiary we własne możliwości, rozwijanie zainteresowań i aktywności własnej
• Współpracę w grupie z rówieśnikiem i osoba dorosłą; dawanie, przyjmowanie wsparcia i pomocy,  współzawodnictwo

Terapia rodzin

W ramach pracy z rodzicami prowadzone są indywidualne rozmowy wspierające, informacyjne oraz psychoedukacja. 

Pedagogizacja rodzin ma na celu przede wszystkim:

• wspieranie rodzin osób z niepełnosprawnością
• informowanie i wyjaśnianie istoty niepełnosprawności oraz zachowań trudnych
• wspomaganie w rozwoju i wychowaniu osób niepełnosprawnych
• wspomaganie w radzeniu sobie z zachowaniami trudnymi dzieci
• ujednolicenie oddziaływań terapeutycznych w OREW i w domu
• rozmowy na tematy trudne miedzy innymi takie jak: śmierć czy seksualność
• interwencje kryzysowe.

Współpraca z zespołem specjalistów

W swojej pracy psycholog ściśle współpracuje z zespołem specjalistów, pracujących z każdym z uczniów i wychowanków. W ramach spotkań Zespołu Terapeutycznego odbywa się wymiana doświadczeń, obserwacji i spostrzeżeń na temat funkcjonowania dziecka w czasie zajęć, aktywności własnej w OREW, jak i w domu rodzinnym. Wtedy też wspólnie interpretujemy zachowania, rozwiązujemy problemy oraz szukamy optymalnych rozwiązań edukacyjnych i terapeutycznych.